การควบคุม ชัดลึก มีอยู่ 3 ปัจจัยครับ

1. F  ค่า F มากๆ (รูรับแสงแคบ) จะให้ภาพที่มีระยะชัดลึกมากกว่า รูรับแสงกว้าง หรือ F น้อยๆ

หมายความว่า (ตัวเลขสมมติ) เรายืนห่างจากวัตถุ 1 เมตร ใช้ F 8 จะมีระยะชัดจากวัตถุไปข้างหลังได้ 5 เมตร สิ่งที่อยู่เลย 5 เมตรจากวัตถุที่เราโฟกัสจะเริ่มเบลอ
แต่ถ้ายืนห่างเท่าเดิม ลด F มาที่ F 4 ระยะชัดจากแบบเลยไปจะเหลือแค่ 2 เมตร สิ่งอยู่เลย 2 เมตรจากวัตถุที่โฟกัสจะเริ่มเบลอ

2. ช่วงของเลนส์ ยิ่ง wide จะยิ่งให้ระยะชัดลึกมากกว่าเลนส์ช่วง Tele
หมายความว่า ที่ระยะห่าง 1 เมตร F 4 ใช้ช่วงซูม 55 mm ได้ระยะชัดลึก 2 เมตร แต่ถ้ายืนที่เดิม F เดิม ปรับช่วงเป็น 18 mm ระยะชัดลึกจะเป็น 6 เมตร แต่ถ้าปรับช่วงเป็น 105 ระยะชัดลึกจะเป็น 1 เมตร

3. ระยะโฟกัส คือระยะห่างระหว่างแบบ กับ กล้อง ยิ่งอยู่ห่าง ระยะชัดลึกยิ่งมาก
หมายความว่า ใช้ F 4 ที่ 55 mm ยืนห่าง 1 เมตร ได้ระยะชัดลึกที่ 2 เมตร
เมื่อเราเดินเข้าใกล้วัตถุมากขึ้น ระยะชัดลึกจะลดลงเหลือไม่ถึงเมตร แต่ถ้าถอยออกไป ระยะชัดลึกจะเพิ่มขึ้น

ทั้งสามปัจจัยสามารถใช้ผสมผสานกันได้

กรณี จขกท ต้องการ หน้าชัดหลังเบลอ หรือชัดตื้น

1. ใช้ ค่า F น้อยที่สุด (รูรับแสงกว้าง) เท่าที่เป็นไปได้

2. ใช้ช่วง tele มากสุด

3. เข้าใกล้วัตถุให้มากที่สุด

4. จริงๆแล้วเป็นทริค คือ หาฉากหลังให้มันไกลออกไปจากระยะชัดลึก ก็จะทำให้ฉากหลังเบลอโดยอัตโนมัติ

หลักการก็มีประมาณนนี้ครับ ถ้าเราลองผสมผสานวิธีการเหล่านี้เข้าด้วยกันอย่างเหมาะสม

เลนส์ wide ก็อาจทำเป็นหน้าชัดหลังเบลอได้นะครับ